Güz vakti gelince, yıllardan beri
Dökülürüz, farkımız yok gazelden
Çok dolandım, gezdim ileri, geri
Ben beni arayıp durdum ezelden...
Bir yandan çok şanslı, bir yandan bahtsız
Padişahtım güya, kavuksuz, tahtsız
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta