Umutsuzluk sarmalayıp da seni,
Hayallerine kırağı düşünce,
Kalın örtülere sar yüreğini,
Bekle, gelirim karlar eriyince.
Artık göremiyorsan yıldızları,
Ben yazarım ara sıra
Bakmayın siz efkârıma
Kızmamışım küsmemişim
Ne kendim Ne başkasına
Bir vakit; yolculuk göründü uzak diyarlara
Bilmem ki hazır mıydım ben yuvadan uçmalara
Yıllardır verdiğim emekler hep bu nedenleydi
Şimdi ayaklarımı geriye iten şey neydi?
Takatin yoksa, bu hayata meydan okumaya
İçimde bir garip hüzün
Sensiz yok gecem gündüzüm
Köyüne gelenler bilir
Ay gibi parlıyor yüzün
Dilinde letafet sende




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!