Pazarda, bir tezgah gibi yüreğimi
Açsam sana tutar mısın ellerimi
Tezgah da bahane seni beklerim ben
Her hafta buraya kurulup erkenden
Saat üç olmadan gözlemem yolunu,
Sen bilir sen tanırsın beni
Sana gitme dedim ya, gitme
Sussam anlarsın ahvalimi
Sana gitme dedim ya, gitme
Sen ay gibi, sen güneş gibi
Sen kulübe değilsin yaylanın bir ucunda
Bar bardak çayın yoktur, duman tütmez bacanda
Açsan kapılarını yoktur sıcak bir köşen
Yarenlik edemezsin darda kalan yolcuya
Yıldız olmak istersin, göklerde gezemezsin.
Gergefine bir gün beni işlesen.
Bitirip bitirip tekrar başlasan.
Bilmez misin ben hep seni özlerim?
Nolur, bir gün sen de beni düşlesen?
Gelsen bir gün ya da rüyama girsen
Fakir, zengin, ayırt etme.
Sen insanı sev insanı.
Sakın ha kul hakkı yeme.
Sen insanı sev, insanı.
Dost var alır derdi gamı.
Maviler giydim bugün
Sana benzemek için
Ama anladım ki sen
Renklere can verensin
Adını ilmek ilmek
Akıp giderken hayat coşkun deli sel gibi.
Yitip gidiyor insan, oyundan çıkar gibi.
Geldik gideceğiz biz, bu hayat sahnesinden.
Yaşadıysan ne mutlu, kimseyi incitmeden
Gitmek mi gerekiyor, kıymet bilinsin diye
Gece yoldur, umuttur hayallerime, düşlerime.
Firar eden, adını koyamadığım hislerime.
Bir yıldız tutar da elimdem, götürür sevdiğime
Gece yoldur, umuttur hayallerime, düşlerime.
Sokak lambası Canan'dır
Canan hem dert hem dermandır
Beni bu düşten uyandır
Sabaha dek yanarsın ya
Tellerine kuşlar konar
Bulutlar hep seni çizer,
Gökyüzüne baktığımda.
Yakamozlar sana benzer,
Sana hasret kaldığımda.
Tertemiz bir sayfa gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!