Eyüp Uysal Şiirleri - Şair Eyüp Uysal

Eyüp Uysal

Sırtımda taşıdığım kamburumsun
Gökten yağan yağmurumsun
Islatırda kurutmazsın
Bre hey yoksulluk

Aşıma karışır yedirmezsin

Devamını Oku
Eyüp Uysal

ZAMAN

Zamanı mülk edindim
Var etti bu cihanda
Onca ziya bilmedim
Bu karanlık dünyamda

Devamını Oku
Eyüp Uysal

Hor görme kul olan insanları
Aynaya bak da kendine bir tanı
Yıkıp viran ettin işte dünyamı
Hümanist olmayan ana zebani

Sevgi yok yüzünde de sözünde de

Devamını Oku
Eyüp Uysal

Dalların barışın simgesi
Meyvelerin yarin gözleri
Kutsal kitapta anlatılan
Dedemden kalan tek ağaçsın

Devamını Oku
Eyüp Uysal

Ha var oldum, ha varlık içinde yok oldum.
Bir süre dünyada, işte bende bulundum.
Adem cenetten,ben ise dünyadan oldum.
Can yaratana, bedeni toprağa sundum.

6.12.2016

Devamını Oku
Eyüp Uysal


AŞİYAN
Dün akşam demhanedeydik
Parlattık şöyle bir zihinleri
Ne pas kaldı ne yorgunluk
Hepimiz birer polat olduk

Devamını Oku
Eyüp Uysal

Taş gibi düşünme sakın
Kanayan yarama bakın
Var mı hiç sana yakın
Ben de bir insanım

Sızlamasa da yüreğin

Devamını Oku
Eyüp Uysal

Gün biter,gece biter,
Ömür el degirmeni.
Beni lime lime eder,
Yarin acı sözleri.

Sözler savrulur havada.

Devamını Oku
Eyüp Uysal

ÇAM AĞACI VE SEN
Çamların reçine kokuları,
Uzanırken gök yüzüne.
Filiz vermez ya gövdesi,
Kozalaklar dolusu tohum
Düşer toprağa.

Devamını Oku
Eyüp Uysal

Annem beni çöpe bıraktı,
Beni bulan şöyle bir baktı.
Can dedi kucak açtı,
Bez açıp kundak yaptı.
Gittiğim ev öyle sıcaktı,
Ağladım karnım acıktı.

Devamını Oku