Sırtımda taşıdığım kamburumsun
Gökten yağan yağmurumsun
Islatırda kurutmazsın
Bre hey yoksulluk
Aşıma karışır yedirmezsin
ZAMAN
Zamanı mülk edindim
Var etti bu cihanda
Onca ziya bilmedim
Bu karanlık dünyamda
Hor görme kul olan insanları
Aynaya bak da kendine bir tanı
Yıkıp viran ettin işte dünyamı
Hümanist olmayan ana zebani
Sevgi yok yüzünde de sözünde de
Dalların barışın simgesi
Meyvelerin yarin gözleri
Kutsal kitapta anlatılan
Dedemden kalan tek ağaçsın
Ha var oldum, ha varlık içinde yok oldum.
Bir süre dünyada, işte bende bulundum.
Adem cenetten,ben ise dünyadan oldum.
Can yaratana, bedeni toprağa sundum.
6.12.2016
AŞİYAN
Dün akşam demhanedeydik
Parlattık şöyle bir zihinleri
Ne pas kaldı ne yorgunluk
Hepimiz birer polat olduk
Taş gibi düşünme sakın
Kanayan yarama bakın
Var mı hiç sana yakın
Ben de bir insanım
Sızlamasa da yüreğin
Gün biter,gece biter,
Ömür el degirmeni.
Beni lime lime eder,
Yarin acı sözleri.
Sözler savrulur havada.
ÇAM AĞACI VE SEN
Çamların reçine kokuları,
Uzanırken gök yüzüne.
Filiz vermez ya gövdesi,
Kozalaklar dolusu tohum
Düşer toprağa.
Annem beni çöpe bıraktı,
Beni bulan şöyle bir baktı.
Can dedi kucak açtı,
Bez açıp kundak yaptı.
Gittiğim ev öyle sıcaktı,
Ağladım karnım acıktı.



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!