bir gerçek var;
üstünden
yıllar geçse de
insanların gülüşleri değişmez
ki onlar sahte olsa bile..
sana ucuz gelecek ama
canı pahasına seviyordu;
prenses edası gülüşlerin,
ona büyük huzur veriyordu..
o yüreği cevapsız eğledin,
halbuki sana hep gülüyordu;
bir insana inanmak, güvenmek; değer vermek hatta aşık olmak ona güzel şey..
fakat bazı insanlar, inandıkları için kaybederler..
tabii bunun adı kaybetmekse..
unutmayın; kaybeden yoksa, kazanan da yoktur.. insan sadece birkaç zaman kendini avutur..
iyi seyirler insanoğlu..
düşünsene sana aşık olduğumu..
heyecanlar arasından heyacan seçilip bir bukle verirler, o bile yeter elimin ayağımın birbirine karışmasına..
iki gözüm var,
sıraya geçin desem güzel yüzünü görmeleri için;
can sıkıyor artık bu hikaye..
dönüp dolaşıp da
başladığımız noktalardan ötelere
gidemeyişimiz,
bilmediğimiz yolların
sokak lambaları gibi
bu şehir sana göre değil..
sevgi var bu şehirde,
yeşil var, mavi var;
beyaz var görebilene..
Kalınca bir başına
Acılar kalabalığında
Yorulmaz mı hiç!
Dertler bir hayra..
Sormazsa bir kelime insan
..
ne garip derdim eskiden olsa..
yani eskiden olsa
belki gözyaşlarımla yine esir düşerdim bilinmezliklere..
karmaşıklıklara biraz
ve biraz yarım kalmışlıklara..
bir şiir yazdım,
sonra içinde buldum seni
ne kadar da güzelmişsin..
bir şiir yazdım,
dizelerden kıskandım seni..
kelime kelime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!