Eyüp Cüce Şiirleri - Şair Eyüp Cüce

Hoş geldin,gel otur,bir sualim var,
Heybende bize pay var mıdır bayram?
Biz ki sırtımızda çileden dağlar;
Mutluluk bu kadar zor mudur bayram?

Kime desek ifşa olur sırrımız,

Fakir yatanı zengin kaldıran talih kuşu,
Elbet birgün,benim de başıma konacaktır.
Azim ve tevekkülle aşacağım yokuşu.
Bu yokuşlar,sonunda düzlüğe inecektir.

Sanmayın miskin miskin yatıp pinekliyorum.

Haber soruyorsan yurtta,
Başlar bildiğiniz gibi.
Fakir hala türlü dertte,
Peşler bildiğiniz gibi.

Altı çocuk,ana-baba,

Kim ne derse desin,insan hayatı,
Bir ırmak misali akıp gidyor.
Ölüm; bu dünyanın tek hakikatı.
Bir gün can bedenden çıkıp gidiyor.

Çocuk,delikanlı,yaşlı demeden,

ALLAH-Ü EKBER...yani,ALLAH büyük,en büyük.
EKBER O ki,malum ve meçhul her şeyden büyük.

İmanın şartındandır,tapacak tek şey ALLAH.
Ispatı: EŞHEDÜ EN LA İLAHE İLLALLAH.

Çakal kurt sesinden nasıl ürkerse,
Ben de aydınlıktan öyle ürkerim.
Kanlı kanlısını nasıl beklerse,
Ben de aydınlığı öyle beklerim.

Karanlık,başıma çektiğim yorgan,

Ne yatarsınız sessiz sessiz bre?
Hele bir kalkın mezarınızdan! ..
Bir bakın,ne kalmış geriye?
Uğruna can verdiğiniz vatanınızdan.

Yurdunuzu alamadı elinizden kahpeler,

Şair,doğduğu yeri yazmazsa nankör imiş.
Buyurun Kocaeli nasıl bir şehir imiş.

İki kızın elini tutmuş bir delikanlı.
İki kız birbirinden habersiz,heyecanlı.
İki kız da düğünün hayalini görmekte.

Yeni değil,bir sevdaya tutuldum,
Eski de değil.
Onu hatırlatıyor her duyduğum,
Onu gösteriyor her şekil.

Ne yana dönsem,

Kadın,baştan üşür,erkek ayaktan.
Erkek laftan kaçar,kadın dayaktan.

Kadın,süs-püs için para bitirir.
Erkek,para için sağlık yitirir.