Eylülmüsün Nesin Şiiri - Seyfi Karaca

Çok katlı mutsuzluklar gibi
İşi sarhoşluğa vurursa ancak o zaman dili çözülüp düzenden dünyadan bahseden
Şimdilik rahmetli mevzusuna takıldı kaldı şişede durduğu hibi durmayan
O andan sonra yolcusun
Kavramsal olarak hiç işlenmemiş
En kimsesiz halde kalmış kımıldayıp duran perdelerin
Kendi içindeki boşlukta sürüklenişini kenara koyacak etraf bir yer arayan
Otel avlusundaki dolaşık düşünceli gölgeler gibi gidilen kaçak yerin yabancısı
Tedirgini
Meraklısı
Garipseyeni
Ham ve hoyratı yahut işleri yoluna koyana kadar günlük kirayla tuttuğu pansiyon odasından
Sardığı tütünü sokakta içme şartına bağlı hayatın ücret bedelini
Boncuklu cüzdanlardan çıkarıp ödeşen
Çavdar tarlasının oralardaki dünya denen arazi üzerinde
Ne dünün sağlam kilidi vardır
Ne yarının her şeyi çift görme garantisi
Tıklım tıklım ağırlını …koyan
Yoldan ayrılarak dağılıp giden yarı yarıya zamana
Tozlarını çırparak aralanan sayfalardan
Hüznün ve kederin
Bahar topraklarına güneşi ve suyu getiren karlarla
Ve cemrelerle çiçeklenebildiği kadar sisli yamaçlardan süzülüp akan bir dağ çehresi gibi
Issız penceresinde bir evin
Yola düşürdüğün gölgelerin yol yapar sana
Çekirdekten tohumdan ağaç olur
Ekinler
Söğütler
Serviler
Seninle yaşıttır çünkü ezel ebet olan her şey senin kimliğini taşır zora belaya karlı direnen yalam kavgası
Susuz ve kavrucu sıcaklarda cılız pınarın dinlenip detleştiği dallar
Dağlar
Dereler ve tepeler senin bildiğin aşk isminde bir yerdir dünya sılası ve sonsuzluk
Geçerken hayatından bir avuç
Bir fiske
Bir tutam
Bir nefes ve bir damla mutluğu müjdeleyip büyüten şeylerle ilkbaharda kardelenleşen
Nisanda sağanak bir sağanağa bahçeden bağdan yeşerip sarmaşıklananlarla
Temmuz olur, yaza döner, güze göçer, böyle böyle bir de bakmışşınki
Kışa yükünü yolunu eğirip saran serpe saçınlara
Eylülsün galiba
Bu gidişle Eylülsün

Temmuz/25