yavuzbayram77gmail.com
Eylülde bir serinlik var, yüreğin sessizliğini, sabahın buğusundaki yaprakların sallanışına ve doğan güneşe bırakıyorum ruhumu.
Uzun bir yol sonu benimkisi sonbaharın sessizliğine doğru
sensizliğe yürüyorum uzun bir yol benimkisi, yanında olanlar anlayamaz varlığı, yokluğuna doğan güneşe sokuluyorum, içim üşüyor, buğular göğe yükselirken bir gökkuşağı rengi kaplıyor tenimi ve ben yinede sensizim.
Anla ki sen sızım.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta