Eylül on sekiz
Yakınlığın kadar uzaksın bana
Bütün lisanlar suskun seninle aramızda
O kızıl saçlarında eriyen her yağmur tanesi
Ve sonbaharın sana kattığı tasvirsiz güzellik
Bütün kuşlar yasta ve sürgün şimdi
Daha başlamadan hüsranda tutsak kalan aşkımıza
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
