Eylül Kırığı
kırılıyor eylül, zamanın kabuğu
göçmen kuşlar yola düşmeden
yokluğun yağıyor, varlığıma
başına buyruk, salaş iklimlerden
kanat çırpıyor hâlâ gülüşlerim
son bakışın geçerken nefesimden
sana ulaşmanın sınırında
nafile uyanıyor badem çiçekleri
kurtuluş varmış gibi zemheriden
hava karardı -eylül-
okunuyor akşam ezanı düşlerimde
dönmedi hâlâ eve çocukluğum
kırıp dizlerimi doyasıya üşüyorum
kelebeklerin son dansını izlerken
sonuna kadar gidiyorum kırıkların
dibine kadar vuruyorum çöküşlerin
bu gece - eylül-
göğe kadar uzanıyor dizlerimin yarası
ve yıldızlar yaş alıp düşüyor gözlerimden
Kayıt Tarihi : 2.9.2025 05:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Herkes Eylül'e şiir yazmış.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!