Yine bir ayrılık mevsimi, yeni bir yürek sancısı. Eylül'de koptu canımın en kutsal parçası..! Ve yine Eylül götürdü yüreğimden geriye kalanları..!
Ağaçlar bir bir ölüyor mu ne? Yapraklar çatırdamaya başladı; sen gelince. Sonbahar da tatlı bir telaş, senden en az zararla kurtulma çabası içinde. Yağmur kokuyor, toprak kokuyor, Sen kokmuyor...! İçim ölmüş, hislerim körelmiş bir halde geldin yine, hayatımın son baharı. Eylül'de ölmek, ne acı..!
Hem ne istersin ki benden anlayamam. Denim dünyam gri, gökyüzüm kızıl... Ve Siyah'a boyadım tüm Martıları..! Yok ki senin renklerin ben de; istemem de artık..!
Batıyor, acıtıyor yüreğimi sevdan. Çıkartıp atabilmek nafile... Seninle de olmuyor, Sensiz de..! Yine de;
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta