Sararmış yapraklarınla gönüllere
Onulmaz hüzün rengi katan Eylül
Gelişinle kasvet çöktü şehirlere
Gözyaşı akıttırdın yıllar yılı
Gelişinle kaybolurken gökyüzü
Azabı çoğalır gibi oldu mezarların
Yeni doğmuş çocuğun kulağında
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta