Eylem yaşamak...
Silah nefes,
soluk soluğa,hıçkırarak,bağırarak...
Elinde kalan son çığlığı dağlara at; patlasın.
Dost,düşman; yer,gök çatlasın.
Dudaklarından dökülendir aslolan.
Sen konuşmazsan ne konuşur; susarsan susmaz mı dünya;
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Uçurtmalar var gökyüzünde; renk renk.
uçurtmalar gökyüzünde birinin adı Özlem biri Cenk.
diğerleri Uğur,Deniz; yani biz.
özgürlüğe susadılar,
parçalandılar,asıldılar.
Sonra fırtına dindi; unutuldular.
Uçurtması vurulmayan bir gökyüzüne hasretim.
Ağlamak çare olsa keşke,
Özlemek çare olsa keşke.
İstemek çare olsa keşke
Çok güzel bir şiir okudum..gerçekten isyanlara tercuman.. ancak tek bir şey var.. keşke silah nefes..silah sevda..silah umut..silah özgürlük olmasaydı..silah bence acı,düşmanlık,kin,kan,gözyaşı...bumları çağrıştırır bana da...SİLAHA HAYIR..ŞİİRLER DE BİLE OLSA..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta