Ey zakir Şiiri - İlyas Kaplan

ey zakir
zikret içindekileri

hikmet pınarlarına mazhar
ademin çamurundan nasıl yoğrulduğunu
maruz kalınan meşakkatleri
incindiğin hüzünlendiğin vakti
taştan daha katı gülden daha narin
mahzun bir gönlün hüznünü
anlat
kır yıl kır gece

uzletten ziyade bir ömür çileyi
ıssız bir dergahta riyazeti
nefsani arzulara gem vurup
vara yoğa tespih çeken derviş misali
hu hularla meşguliyetini
anlat

her an huzur da murakabede olduğunu
serapa bir aşk okyanusuna yakın
nefes nefese müşahedeyle
kalbine zerk ettiğin
bir muştuya ulaşmanın sevincini
anlat

İki vadi dolusu günahlarını
beyhude bir çaba olan pişmanlıklarını
yanı başında ki ölümü
ölmeden evvel ölenlerin ecel korkusunu
O’nun huzurunda O’nu hatırlamayı
ruhunun yaşadığı tövbeleri yeniden
anlat

ey zakir
zikret içindekileri

en yakınındakinden en uzağındakine kadar
sınırı hududu olmayan duygularını
yerlere ve göklere sığmayan
var edenin aşkı ile donanmış
bir et parçasından farksız
kalbinin her hücresini
sevgi ikliminde nasıl barındığını
anlat

telaştan endişeden uzak sükunetleri
itidalini kaybetmeyen rikkatli duruşları
lütfü gibi kahrını da
ete kemiğe bürünmüş şikayetsiz tavırları
saf gönlün
mahallesini şehrini ülkesini
içinde yaşadığı dünyayı
anlat

kırk yıl kırk gece

redfer