Ey Tanrım Şiiri - Kasım Kobakçı

Verme aman, gafil nefsine uyanlara...
Şimşeği çak kafire, ey Tanrım.
Onları ulaştır, tüm kurtuluşlara...
Sürmesin masumlar yas, ey Tanrım.
*
Dolanıyor bak, gözleri sağa sola...
Bu sahte kullar, müminleri dalar.
Seni sevenlere, ne zamandan beri...
Kalleşler yapıyor desise, ey Tanrım.
*
Sakin sakin dolaşırlar, bilinmedik yerlerde,
Kavramışlar, silahları ellerinde,
Şimdi yoldaş sandığım, bütün ellerde...
Çamur gibi yapıştır sille, ey Tanrım.
*
Sözde dürüsttürler, iyilik saçar...
Fırsat bulsa, imanın kökünü söker.
Dosttur, gavurlar ve yabancılar...
Gaipleriyle uğraşırlar, ey Tanrım.
*
Gezip dururken, dağın eteklerinde...
Bize saplayacağı, okların dibinde.
Bizi yutmak için, su kenarında...
Benziyorlar kurnaz tilkiye, ey Tanrım.
*
Din düşmanları, yıkarken her şeyi...
İmanın nuru için, bizdeki heves.
Başımız tutamazken ağrısını...
Durmaz yaşlar dönmesin sele, ey Tanrım.