Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Nedamet duyar, ekmeği elinden alınmış çocuklar gibi ağlardım!
Vakti zamanı geldiğinde, ölüm şerbetini içeceğim için gönlümü rahmani ateşlerde dağlardım!
İstesen de istemesen de, seni de bekliyor karanlık daracık bir çukur,
Emaneti sahibine teslim etmeden önce, heybelerimi hayır ve hasanelerle doldururdum!
Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını