Şah olsan âlemde, neylesin âlem seni
Alır atar zemin içine, yer, yer seni
Geçip gider zaman, unutulur gidersin
Kim imiş o derler, olursun, sende kimsin?!...
Konuşma, hemde şişirerek, avurdunu
Yaramazsın ne yeri, ne göğü delersin
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
"Şah olsan âlemde, neylesin âlem seni
Alır atar zemin içine, yer, yer seni"
Esinlendiğiniz şiir de sizin şiiriniz de çok hoş.
Şahsi fikrim; ikinci kısımda üçüncü mısra akıcılığı kesiyor.
Yorumunuz için teşekkür ederim. Hangi şiirden esinlendiğimi bilemiyorum. Ancak kuzu gibi besler yer, yer seni böyle bir şiir var sanki.
O dediğiniz mısrayı yeniden duzenledim.
Tevazuyu unutup, mal, mülke şımarma
şeklinde.
Saygı ve selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta