05.12.1979 / İstanbul
Ey gönlü kırık ama özü nurla dolu insan,
Biliyorum, bu satırları okurken kalbinde bir ağırlık var.
Dünya sana dar gelmiş belki,
İnsanlar yüz çevirmiş, umut yorgun düşmüş.
Belki bir veda kaldı dilinin ucunda,
Belki bir dua, sessizliğe sıkışmış hâlde…
Şayet aşkın tohumu
Düşmüşse gönlüne
Suyunu esirgeme
Aşkın hakkını yeme
Pişman olursun ömrünce
Devamını Oku
Düşmüşse gönlüne
Suyunu esirgeme
Aşkın hakkını yeme
Pişman olursun ömrünce


