Ey Gönül Şiiri - Beyzade Hüseyin Ekici

Ey Gönül ! Kalp kırmadan söze akmayı öğren
Nefsini alt ederek öze bakmayı öğren

İçte bir lâhza huzur dilhuna göz kırparsa
Külüne üfleyerek közü yakmayı öğren

Acı kalbi dağlarsa sabır merhemi sürüp
Derdinde serzenişle sızı çekmeyi öğren

Serkeş tavırlarından benliği ari tutup
Kibrini bırakarak dizi bükmeyi öğren

Islanan mevsimleri umarak maveradan
Buluttan misal alıp gözü dökmeyi öğren

Kadere işlense de kederin nakış nakış
Mest eden tebessümü yüze ekmeyi öğren

Küflü mahzenindeki ekmeği yokladıkça
Rezzaka şükrettiren taze lokmayı öğren

Zifiri karanlıkta aydedeyi cana dost
Nücûmu yoldaş bilip ize çıkmayı öğren

Ruhu şuurla doldur giremesin gelgeçler
Pusudaki şeytana seza tekmeyi öğren

Haramiler sarmadan kapalı tut kapını
Besmeleyi çekerek reze takmayı öğren

Yalancı serap ile çölü söndüremezsen
Harlanan narı aşkı kuza çekmeyi öğren

İstiğfar sancağını yürek burcuna dikip
Günahlardan kaçarak düze çıkmayı öğren

Beyzade Hüseyin Ekici
13.03.2025
Terci-i Bent

Serkeş : Dikbaşlı,kafa tutan,başkaldıran
Ari : Saf,halis,kirli olmayan,temiz
Lâhza : An,zamanın göz açıp kapayıncaya kadar geçen en kısa parçası
Dilhun : İçi kan ağlayan,çok üzüntülü kimseler için kullanılır
Nücûm : Yıldız
Seza : Uygun,layık
reze : Menteşe,kapıyı içeriden yada dışarıdan açmaya yarayan ve başparmakla basılarak işletilen düzenek