Ey Gönül! Şiiri - Saffet Çakır

EY GÖNÜL!

Kendini ne sandın, bu kuruntu ne!
Öyle bulunmaz cevahir misin sen?
Hükmün mü geçer karıncaya, cin’e?
Süleyman misali mahir misin sen?

Ferhat gibi zorlu dağları aşan
Mecnun gibi ıssız çölde dolaşan
Ağular içip, Keremle tutuşan
Zühre de kaybolan Tahir misin sen?

Adını anarlar Bayburt ilinde
Sevdanın edebi kalmış dilinde
O yârin kokusu var mendilinde
Celali misali şair misin sen?

Kibirsiz olur, insanın en hası
Nuruyla silinir kalbinin pası
Parıldar mahşerde kulun ziyası
Uhrevi âlemde Zahir misin sen?

SAFFET ÇAKIR