Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, toprağındaki bereket, tarihe mal olmuş, içilmeye doyulmayan, hamravat suyundaki mert ve yiğitliksin.
Sen, aşkınla bilenen kılıçları, asırlar geçse bile, asla ve asla paslandırmazsın.
Sen, art niyetli insanların kemlikleri, sana ve
Seni sevenlere dokundurtmazsın.
Ve sen, gerçek Diyarbekirlileri, bir babanın evladını bağrına bastıdığı gibi canı gönülden kucaklarsın.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta