Evli Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Bir gün beni aramanı istiyorum,
ama öyle telefonla falan değil.
Yüreğinle ara, tam “sevmiyorum” diye haykırırken suçüstü yap bana,
tek kelime aşktan söz etme.

Mesela her yerde adımı ara,
bir çiçeği kokladığında kokumu,
gökyüzüne baktığında gözlerimi
ve çevirdiğin fincanlarda gölgemi ara.

Bir gün beni aramanı istiyorum,
hiç konuşma,
nefesinin sesi nefesime karışsın.
Hıçkırıklarımız birbirine,
aynı anda ıslatsın yüreğimizi gözyaşlarımız.
Sen benim en güzel romanımdın,
ben ise senin hikayen bile olamamışım.

Oysa mutlu sonla biten bir aşk olacaktı bizimkisi,
şimdi ise ihanetle biten bir yalan oldu.
Çatıların saçaklarından sarkan buzlar ciğerime saplansın ki “seviyorum” deyişin,
kulağıma gelen o buğulu sesinin yüreğimi fethedişi dünlerde kaldı.

Biliyorum, bir gün beni arayacaksın,
ama ben olmayacağım telefonun başında.
Tanımadığın bir ses açacak telefonu,
titrek bir sesle beni isteyeceksin.
“Artık çok geç,” diyecek telefonu açan o ses,
“o artık evli.”
Hıçkırıkların çıglıklarına karışacak,

İşte sana son sözüm,
bir gün beni arayacaksın,
ama mumla,
ama pişmanlıkla,
ama için yana yana arayacaksın.

Kimse yaşattığını yaşamadan ölmez, unutma.
12.11.2025 02:34