Evlat Şiiri - Şükran Çamoğlu

Dünyanın çarkını çevirdim boşa
Az yaşa çok yaşa gelecek başa
Naaşım konduğunda buz gibi taşa
Dökmeyin gözyaşı gerek yok yasa

Sende evlat olacaksın bir gün ihtiyar
Alma atanın ahını yaşa bahtiyar
Baki değil bu dünya elbet ölüm var
Ne fırtına dinler ne de yağan kar

Ansızın gözlerim kapanır bir gün
Buz gibi toprağa gömerler o gün
Gelip mezarımda ağlasan her gün
Af dile mevladan göstersin ak gün

Yorgunum yokuşa sürdüğün yeter
Evlat acısı bu her dertten beter
Sözüm ne el oğlu ne el kızına
Ana hakkı ödenir mi mezarda biter