Evhamlar
Üstünde göğün kendisini yarattığı bu beyaz duvar burada işte –
Sonsuz, yeşil, büsbütün dokunulmaz.
Melekler yüzer içinde, ve yıldızlar, aldırmazlıkta da.
Benim aracımdır onlar.
Güneş erir bu duvarda, kanar ışınları.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta