Rahat tavırlarıyla üst katta otururlar,
Umursamaz hâllerle yine halı asacaklar…
Uydumun üzerine mutlaka düşecektir,
Ya da halı çırparken çanağa sürtecektir…
Bu yalnız bize has huy garip, hep ezilecek,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta