Etmeseydi Şiiri - Mehmet Fatin Baki

 Aldığım muzmir sitemler kalbi şerhâ etmeseydi
Bûseden destan yazardım gurbet imhâ etmeseydi
Bende mazbut aklı şeydâ etmeseydi.
Fikri ednâ etmeseydi.

Kâmalırken vuslatından kulların hayrân olurdu
Nısfı çökmüş çöp samanlıklar dahî seyrân olurdu
Köyde bizden kimse şekvâ etmeseydi.
Komşu kıssâ etmeseydi.

Mest olurdum her dem amma bir tebessüm sağlamakla
Can gönülden sevdiğim kız köyde her leyl ağlamakla,
Göz yaşından çağlayan mâ etmeseydi.
Çölde deryâ etmeseydi.

Sonbahardan sonra kalmış solmadan sümbül dereydim
Geçmeden vakt, bitmeden yol tıklıyan kalbim vereydim
Tenle nefsim gönlü yağmâ etmeseydi.
Keşke gavgâ etmeseydi.

Muzmir = saklı, gizli Şerhâ = dilim dilim kesme
Mazbut = sâlim, sağlam Şeydâ = şakın, deli
Ednâ = daha aşağı Nısfı = yarısı
şekvâ = şikayet Leyl = gece
Mâ = su

Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilâtün
/ . / / / . / / / . / / / . / /