Esmeyen Rüzgar Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Mor dağlara üfürsün nefesini baykuş,
Gizemli şarkılar duyarım oralardan,
Ten rengi gümüş kafesten kaçmış gibi.

Dem ki siyah, dem ki zifiri,
Zifirinin içinden geçtiğin aydınlık.
Bir lodosa karşı kürek çeker tüm balıkçılar,
Bu şehirin esmeyen lodosları sendendir.

Bilmem ki aç mısın,
Susuz mu.
Yorgun musun mesela?
Üç beş çay,
Kim salar derdini çaya,
Kim nöbetçi firari geceleri,
Kim aşiyan,
Kim sırtında bıçak izi taşıyan.
Kimin kamburu kendini aşmış?

Bu şehirde esmeyen lodoslar hakim,
Balıkçılarla duvar arkasında anlaşmış sanki
Esmemeye,
Karanlığa yemin vermiş,
Esersen bir daha dönmem diye.
Sendendir eğer gitmiyorsam bu şehirden,
Bu lodos esmiyorsa sendendir...

Mine Yılmaz Sevinç
18 Haziran 2023
04:00