Evrilirken geceye, esmer yüzlü akşamlar
Yorgun günün hüznünü, alır bağrında saklar
Yükselirken kalplerden, efkâr yüklü ilhâmlar
Bir terennüm hâlinde, âvâzla kalbi yoklar
Çekilirken el-ayak, yavaş yavaş yollardan
Tenhâlaşır sokaklar, takat düşer kollardan
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;