Esme rüzgâr, deli, deli esme!
Kıracaksın, dikkat et, kanadını kolunu!
Çiğ düşecek, seher vakti gonca üstüne,
Açmadan solduracaksın dalında gül’ü!
Bilmem, hangi dağdan alırsın, bu gücü?
Hecin devesinin de var, iki ayrı hörgücü,
Bakmadın mı, deve’nin başındaki yulara?
Sahibinin elinde durur, kamçı ve ipin ucu.
Martı yok, uçmuyor fırtınalı bu havada,
Gökyüzünde uçan, telli turna katar, katar,
Ulaşamaz esen rüzgâr, değmez fırtına,
Dokunmaz Turna’ya, yağan yağmur ve kar.
Söz dinlemedin hiç, estin Hayal Deniz’ine!
Dalgalar yükseldi, dam boyu yine Deniz’de,
Köpük, köpük dev, dalga sahile vurdukça,
Sakinleşir elbet bir gün, Deniz dalgalandıkça…
19.04.2011 Manisa
Necati KavlakKayıt Tarihi : 19.4.2011 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!