Gidenin kasveti vurur yas tutmuş duvarlarıma
Öyle bakma süzülmüş gözlerime
Binbir kadeh kıran ellerimin sarhoşudur bedenim
Her şeyin boş olduğu bu dünyada
Gözlerine baktığım gün
Peydah oldu dertlerim
Sen ey acıların kadını!
Sen hiç gözyaşlarını
Sabahın seheriyle yıkadın mı
Uğursuz yolların çıkmaz sokağı
Geceyi sabah ettiğimden beri Uyuyamıyorum
Yamalı sevdalar diktim
Acılarla örülmüş yürek örtüme
İlmek gibi attığım her adımımı
Yarım bıraktı yanlışlarım
Bir imtihandı aslında
Doğruyu bulmaktı maksat
Ayrılıpta koptum mutlu yuvamdan
Bezdirdi hayat tatlı canımdan
Ayrılık olmasın gözler ağlamasın
Tutun şu kaderi zincire vurun
Kime sorsam dertli isyankar
Dudaklarımda kalan kabulsüz bir dilekse
İstemem sevme beni sevilmek sensizlikse
Talihe darılmış umutlara sarılmış
Sevmişte terk edilmiş bir gönül yorgunuyum
Aşk yolunda ezilmiş üzülenle üzülmüş
Gideceğim buralardan ansızın
Gelipte bulamazsan bilki
Gidişimin sebebi sensin insafsız
Hayallerim vardı geleceğe dair
Bilmek istersen sana olan aşkımı
Seni andığım gecelere sor
Hıçkırıp ağlarken susan dilime
Boğazımda düyümlenen kedere sor
Sana olan aşkımı anlatamam imkansız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!