Daraldı yüreğim gecenin zifiri karanlığında, can boğazda yüreğim darmadağın, nefesim daralıyor yutkunamıyorum geçmiyor boğazımdan hani sen olsanda birlikte alsak nefesi öyle geçse boğazımdan
Sevdamı hasretin şakaklarına
Dayayıp senden vazgeçebilirmiyim
Bilmiyorum...
Biliyorum aslında sen hiç bir zaman gelmedin bana.
Duymuyorsun!
Gitme diyorum sana,gitme!
Çığlıklarım boğuluyor günün aydınlığında
Bül bül olsam konsam güle
Acı çekmezdim ölsem bile
Seni sevdiğimden beri
Hasrete mahkümum canım goncam
O gülüşün o sözlerin
Gidenin bir yolu olmalı
Birde bavulu
Yaşanmışlıkların kırıntılarını doldurmalı
Ardından savurmalı geçmişi yol boylarına
Bir daha hiç aynı izlerle yürümemeli
Bağırsam feryadım duyulmaz
Gün kararır güneş batar
Sahillerki hüzün kokar
Dertlere salar benim sabahım
Hayat bu ya akıp gider
Zorlu bir seyirden geçerken
Geçmiş hatıralar
Birden film kopar
Gözlerim hayale dalar
Beni çılgın şairim deyip sevenim olmadı
Bütün şiirlerim hep sanaydı diyenimde olmadı
Gönül yandı
Kalemimde hiç durmadı hep yazdı
Neydi allahım neydi
Kalbime inen bu sancı neydi
Gözlerimi böyle ağlatan
Canımı bu denli acıtan
Neydi beni böyle hayattan koparan
Yürekleri dağlayan bir perşembe sabahı
Dokuzu beş geçe sona erdi baharı
İnanılması güçtü belkide yalandı
Bir 10 kasım sabahı
Vatanım yasta yürekler dağlandı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!