Gece olup lambalara uğrayınca ışıklar.
Ve inlerinden temkinle çıkarken yaratıklar.
Sarı sokakların kimsesiz evleri hala boş.
Yalnızlığa saplanmış bu yolculuk ne hoş.
O zaman gözler eski bir dostu arar.
Gündüzler artıklarından bir dünya kurar.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta