ESKİMİŞİM BEN
Kırk yılda bir kere, baktım aynaya
Ey vah ki ne ey vah, eskimişim ben
Altmış yıl tükettim, güle oynaya
Geçmişten eser yok, eskimişim ben
Üç kelime desem, arkası gelmez
Göz yüze bakıp, bir kere gülmez
Ağzım söz söyler, haddini bilmez
Dilimde tüy bitmiş, eskimişim ben
Simsiyah saçlardan, eser kalmadı
Gamzelerim çökmüş, gören olmadı
Kayış oldum çektim, çilem dolmadı
Dertler sarmalında, eskimişim ben
Omuzlarım düşmüş, belim bükülmüş
Otuz iki dişim, bir bir dökülmüş
Tedavülden kalktım, rütbem sökülmüş
Miadı doldurdum, eskimişim ben
Cesaret kalmadı, bir kelam söze
Dilde kemik yoktur, dokunur öze
Uzaklardan bir ses, işaret bize
Sağa sola baktım, eskimişim ben
Hacaloğlu
15/05/2013
Kayıt Tarihi : 15.5.2013 09:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)