Hasretinden prangalar eskitemedim sevgilim,
Ama galiba kendimi eskittim.
Uyumadım,
Yemedim,
İçmedim.
Çok yoruldum özlemekten,
Sana sarılamamaktan yoruldum...
Hasretinle yanmadı gönlüm sevgilim,
Ama seninle yangın yeriyim bildiğin.
Yanıyor,
Köz oluyor,
Kül oluyorum.
Hep sana savruluyorum.
Umutla, aşkla.
Gittin ya şimdi sen,
Turna kuşu mu olsam, divane kuşu mu bilemedim?
Bu kuş nasıl yaşar hasretinle artık?
Ben sana bu iki kuştan biriyim,
Hasretini taş ettim, yuttum yarim,
Yaşamak seninle güzel,
Sensiz taş yutmuşum gibi,
Boğazıma takılır herşey.
Hasretinden prangalar eskitemedim ama
Ben bittim.
Mine Yılmaz Sevinç
27.Eylül.2022
16:26
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 00:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!