Eskiciye Sattım Seni

Duvara astığım bir resmin vardı…

Bilir misin?

Bilmiyorsun…

Elbette bilmiyorsun…

Her şey sende silindi, yok oldu.

Ama ben…

Ben dayanamadım.


Resmini aldım elimden,

Ve sokağımızdan geçen bir eskiciye verdim.

Para almadım.

Ama satmak denirdi işte…

Seni,

Eskilerin ait olduğu yere…

Bir apartmanın dördüncü katından

Zemin kata bıraktım.
Sen hissetmedin bile bunu.

Çünkü ruhun…

Çoktan satılmıştı.

Satılık ruhlar pazarında…

En ucuz bilboardlarda asılıydı yüzün.

Bekliyordun…

Kaç dinar edeceğini.

Söylesene…

Metelikler bedenini sararsa,

Ruhunda hangi meteliğin sesi kalır?

Bir eskici bile almadı senden kalanları…

Ve ben soruyorum sana:

Sende olanla…

Kendine ne değer biçiyorsun?

Kaç lira eder ruhun?

Kaç dinar eder hatıran?

Ve biz…

Biz bu meteliklerin içinde

Nasıl yaşarız?

Nasıl düşeriz gecenin kollarına?

Ve nasıl unuturuz seni?