Gün batımlarında yeni doğan bir güneş gibi çıkıversen karşıma
yani şiddeti ölçülmez rüzgar misali., karışsan ağır nikotin karanlığıma…
Zaman kavramının en hassas yerine yıldırım gibi düşerek.,
kapımı dışardan çalıp da içerden açan yalnız sen olsan
ve göz-göze bakışlarım., sımsıkı sarılmalarım..,
hiç ayrılmadan kavuşmalarım olsan…
. ,
Günümüz., sanki yaşadığımız-düşlediğimiz-özlediğimiz ya da
kaybettikten sonra arayıp bulamadığımız güzelliklerin-değerlerin
toplandığı bir kayıp eşya deposu ya da son yaşanma tarihi çoktan geride kalmış o güzelim anıların bir köşede tozlanmaya terk edildiği eskici dükkanı...
Kayıt Tarihi : 27.4.2025 09:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!