Eski zamanlar ya da Şiiri - Kenan Faik

Eski zamanlar ya da...
Üzerine yığıldığın bir ömür.
Geceye
Gündüze
Ne bulduysan çöplere attığın.
Dolup haddi aşmışlığında
Kokuların iyice rahatsız ettiği yıllar
Belki durgunluğun.
Ama atamadığın
Ama hep peşinden
Çekiştirip götürdüğün.
Anla
Anla.

Bırakılmıyor işte
Geçip gitmiş diyerek teselli etmek isterken
Kendini.
Yok olmuyor günahlar,
Kaybolmuyor asla gidenler.
Bilinmez bir gökyüzünde
Fırtınayla boğuşan bir uçurtmanın kuyruğu sanki
Pişmanlıkların.
Acıların
Serkeşi yanışların.

Ve sen
Düşünmek istemesen de
Cehennemi...
Neden sanırsın?
İçinin o ahlı debelenişlerini.
Neden huzuru görürken libasında insanlar
Neden kaynar içinde söyle
Kazan kaldıran isyanlar...

Söyle
Söylesene hadi!
Yoktu ya cennet...
Yoktu ya cehennem.
Neden debelenip durur ta derununda?
Islak bir gecede
Sığınmasız
Çaresiz
Korkuyla titreşip bekleyen
Gölgen.
Neden?

Cennet
Cehennem...
İçinin kopuşları kadar
Değil mi gerçek?
Değil mi ki
Hislerin
Hep tümsek
Hep kaçak göçek.

Ve yaşlanacak inan
Dönemezsen eğer
O çocukça düşlerine...
Dönemezsen eğer!
O yitip kaybolduğun iklimlere
Bekliyor olacak hep seni
Korkular...
Bekliyor olacak hep gecelerde
Ve hiç ayrılmayacak yanı başından
İstemesende
Ölüm.