Eski Kitap Kokusu Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Zamanın içinde, yolculuğa çıkmış,
Her sayfada, ayrı bir hatıra,
Sarıya dönmüş yaprakların arasında.
*
Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Tozlu raflarda, bekleyiş içinde,
Bir elin, dokunuşunu özleyen,
Sessizliğin ortasında gizlenen.
*
Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Satır aralarında, kalmış gözyaşı,
Mürekkebin anlattığı, bir sırdaş,
Kelimelerin taşıdığı, ağır bir yük.
*
Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Anlatılmamış, öykülerin yoldaşı,
Kayıp gitmiş zamanların tanığı,
Kapağının ardında, saklı bir dünya.
*
Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Düşüncelere dalan, bir zihne eşlik,
Paragraftan paragrafa atlayan,
Bir cümlenin, gücüne sığınan.
*
Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Kütüphanenin derin sessizliği,
Okurun nefesindeki o heves,
Anlam arayışındaki, o titreklik.
*
Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Bir şairin, son dörtlüğü belki,
Bir filozofun, en karmaşık tezi,
Harflerin içinde, donup kalmış.
*
Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Unutulmaya yüz tutmuş, bir lisan,
Sadece bilenlerin duyduğu, bir fısıltı,
Kültürün köklerinde yaşayan.
*
Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Geçmişten geleceğe, bir köprü,
Bir medeniyetin mirası,
Anlamın en yoğun hali.
*
Bir eski kitap kokusu, benim hislerim,
Cildinde biten, bir ömür,
Ait olduğu yere dönmek,
Söz bittiğinde kapanmak,
Sonsuz bir uykuda kaybolmak.