Eskazara Şiiri - Seyfi Karaca

Yeri geldiginde niye olan biteni oldugu gibi
Yeri geldiginde yalani dolani niye tembih edildigi gibi
isitip söylemedigi zaman tolayi tongayi yiyen cocuklarin büyütüldügü
Günden güne paspasin yeri degistikce durumu düzeni bozuk
Eskaza,
Daglarin irmaklarin ve vadilerin görünür yerlerden silinip kayboldugu
Direklerden
Payandalardan
Paravanlardan ve duvarlardan ibaret
Erinip üsenilmis yollara muhtac ve gebe kalan
Devrilmis dagilmis bir boslugu kaplayan sonsuzluk evreninde aksam sabah
Denk geldikce ugrayanlarin anahtardan baska hic kimsesi kalmamis
Demir beton yiginagindan
Pesinde sürükledigi esir hayatlari ceyrek gram mutluluk vaadine
Delik desik iniltilerin sahibini yoklayip soruyor veresiyedeki defter
Her vilayette birbirinden kopuk sayisiz hünün kacak ve gezginlerini
Acilarla dayali döseli can cekismelerin sancisi sizisiyla kistan kiyametten
Kül bulanikligindan eskaza,
Kefen rengine solmus sönmüs susmus savrulmus
En yoksul halinden uyanan yalnizligi sarsip silkeleyerek dere tepe
Damarlari büzük ömrü üzülmüs bir yere yazip yikip devrediyor
Issizda kenarda kuytuda fellik fellik
Insan esamesi seslenip konusan
Tipide boranda esip tozan firtinalar

Subat / 22