Esir kaldım bomboş sokaklardaki,
Köpek uğultularında.
Korkardım ya hani köpeklerden!
Kaçmıyorum artık.
Korkmadığımdan değil ha!
Onların gözlerinde bile,
Yalnızlığımın aciz yansımasını görüyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta