Bir ülkenin kalbi,
sandıkta değil,
bombaların gölgesinde çarptı.
Suruç’ta kan,
Ankara’da duman;
her patlama bir taş koydu
faşizmin kapısına.
Kitleler sindirildi,
“başkanlık” masalı
güvence diye sunuldu.
Çaresizlikten örülen duvarın
üzerine yazıldı tek cümle:
“Ya bana teslim olursun,
ya karanlığa.”
Kürsülerde demokrasi sözleri,
meydanlarda infazlar,
hücrelerde çığlıklar…
Oysa herkes biliyor:
eşik çoktan aşıldı,
açık faşizmin kapısı
kanla yağlandı.
Ve halkın önüne
bir yol ayrımı bırakıldı:
boyun eğmek,
ya da zinciri kırmak.
Zincir, kırılmaya yazgılıdır;
ve halk, faşizmin kapısından
kendi güneşiyle geçecektir.
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 12:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!