Beni senmi yaratın sanki
kimedir öyle hükmün
sararan yüzün dökülen saçlrınla
bir başkadır insan oğlu
sanma bu dünya seninle beraber kalacak
Yüreğinde alev alev.
yanan isyan ateşinle
patlamaya hazır bir
volkan gibisin
yeri göğü inleten O
heybetli cüssenle beni
bekliyorum bir umutla
göreceğim o günleri diye
bıkmadan usanmadan
bir sevgili bekler gibi yolunu
kırışan suratımla ak düşen
saçlarımla etimle kemiğimle
Birgün benden ses çıkmassa
sakın merak edip üzülüp ağlamayın
Telifon edipte sesimi duymassanız
işte ozaman anlayın benim.öldüğümü
şayet beni seviyorsanız eğer
Ağlamak sen doğmadan.başlamıştı bile
gözlerinden dökülen.her damla yaşta
senin geleceğini çiziyordu.anlına
senin geleceğin mutsuzluktu yada
bir kahpe kurşun.belkide idam sehpasında
sallanarak can vermekti.kaderin
geceler.sesiz çekilmiyor
sen yine yanımda yoksun
içim bir tuhaf oluyor seni.düşününce
öyle bir karamsarlık kaplıyorki içimi
çıldıracak gibiyim seni. düşünmekten
bir ana bir oğlan doğurur
mürvetini görmek için
kim bilir kaç yıl geçecek ömründen
yetiştirip adam olmasını bekler
saçını süpürge eder kınalı oğluna
Seni düşünüyorum ceylan gözlüm yalnız seni
seni düşlerim gecelerimde
seni yaşarım
karanlık odamda
düşünemem sensiz geçen her anımı
yaşayamam sensizliğini
Kendimi bildim bileli
hep ürkeğimdir
sıkılırım
utanırım
sana olan duygularımı
bir sır gibi saklarım
Hani bazı yalnız bir köşede
tek başına oturup içerken
kendi kendini eleşetirip durusun
ben kimim ayyaşmıyım sarhoşmuyum
içmiyecem birdaha deyip tövbe edersin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!