Efkârın manisi ninnidir söyler
Bu gönül vefasız gönlünü neyler
Neylerse Mevla’mız hep güzel eyler
Tevekkül ol O’na gerisi boştur
Layıksan Rabbine her bir şey hoştur
Kuramıma mevzu bahsime tema
İştigale erbap kavlime sema
Akıbetime üs hüsnüme esma
Mimlendiğim umu ibrazda mihenk
Tasviri imkânsız simyanda ahenk
İhtişamınla muamma endamında zarafet
Sahradaki çöllerde gözlerin sanki afet
Ruhundaki derinlik muhabbete izafet
Coşkun bir tuğyan gibi aşkının seli vardır
Eshat
Dizildi yoluna dert dane dane
Duygularını yaşadın hep Naçizane
Kaldın bir başına tek Âcizane
Kime senin kahrın koca cihanda
Öleceksin elbet yaşasan handa
Gelir Azrail’in ansızın anda
Ezelimde sensin ebedimde sen
Gel de bitsin haset gönlümün hanı
Mazimden atime bin bir renk desen
Gel de bitsin ülfet fecrimin tanı
Aklımın her yeri sana münhasır
Mevsimime gülsün yüzüme mizaç
Ufkuma çizgisin arşıma miraç
Sevgi dolu kalbim sevgine muhtaç
Amberi miskim ol içimi doldur
Sana çıkan her yol en güzel yoldur
Türküsün dilimde söylerim her dem
Sevgiye münhasır kalbimde erdem
Değmeyin yarama sürmeyin merhem
Özümde bitmeyen öykümsün benim
Uzakta yakında fark etmez sıla
Edilmemiş duam sandıkta çeyiz
Pembe bulutlarda açılır Dehliz
Ufkun maviliği gözüme perhiz
Attın da tutanım olmadı asla
Yaşar mıyım bilmem özümde yasla
Yalnızlık sebebim tek felsefemsin
Gel de arazıma ikbal ol yârim
Hayat terazimde iki kefemsin
Gel de infazıma sual ol yârim
Dünümde sen vardın bugünümde sen
Nefsine olmuşsun sen garip köle
Mağrurlukta var mı üstüne söyle
Ruhiye-ti halin hep şöyle böyle
Kırdığın gönüller hududu aştı
Haksızlığın gayrı doldu da taştı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!