Ez îro dîsa tarûmarim,dîsa qanîya agirim
Welatekî wêran di kûrahîya dilêminde ava bûyi,
Û bedena min hêsîrê tengayîyek bêsînorı,
Çav û ziman bêdeng,
Çav û ziman bêhal...
Evîn, hêvî, bawerî ji welatê'm dûrket.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Yüreğimin derinliklerinde ıssız bir ülke kuruluyor,
Ve bedenim sonsuz bir acıyla gözyaşı döküyor,
öyle mi... işaret parmağı ile orta parmağın arasına baş parmağını sokup yüzüne çevir ve salla, ne görüyorsan işte o sonsuz acılarına çok iyi gelecek; bu ülkede kimse yok bi tek siz zulüm gördünüz ve ülke kuracaksınız öyle mi, sen dediğimi yap dediğimi... sessiz acın dinecek...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta