ey karanlığı saçlarında yalın kılıç savuran sevgili!
darıldığın yerden sırtlanırım hayatı,yanımda kal
ayrılık dediğin kanayan pelerin
örtünürüm vakti vurunca,daha değil
daha değil,delirmiş yağmurlar gibi saçlarımda kal
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
