DAR GELDİ
Yıkıldı gönlümün sevda kalesi
Sıkıştı bedenin göğüs kafesi
Gün doğar mı bilmem gece ertesi
Sensiz bu dünya dar geldi bana
DİVANEYİM BEN
Yüreğim ahuzar ağma gözlerim
Anlamlı manidar mahçup sözlerim
Bilseler ben beni nasıl özlerim
Kendini özleyen divaneyim ben
DOKUNMAYIN
Kurudu umut bağlarım
Huzursuz evim ocağım
Bırakın ağlayacağım ah
Bugün bana dokunmayın
DÜNDE BIRAKTIM
Vuslatın rüzgarı, tende eserken
Felek mutsuzluğa, bilet keserken
İçime kapanıp, ah'lar çekerken
Ben benli günleri, sen de bıraktım
EL OLDUN BANA
Mazide bıraktık, güzel günleri
Dudaktan döküldü, veda sözleri
Küllendi yürekte, sevda közleri
ESİRİ OLDUM
Avare yüreğim, umut yorgunu
Unuttum demişsin, sahi doğrumu
Rabb'im sen bağışla, aciz kulunu
Vefasız bir yar'in, esiri oldum
GEÇ KALDIK
Hunharca harcadık güzel günleri
Şimdiden özledik bizli dünleri
Çok erken kurudu sevda gülleri
GELMEK İSTEDİM
Ümidim kalmadı, sevgiden yana
Dileğim bu beden, çıkmaz sabaha
Yüreğim emanet, yüce mevla'ya
GİDERİM
Yanağıma süzülen, her damla gözyaşını
Tebessüm eşliğinde, gülüşünle silerim
Kedere mahkum olan, bu divane başımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!