Ersin Kayışlı Şiirleri - Şair Ersin Kayışlı

Sanki şu kalbimi yerinden söker,
Her akşam bu şehir ve sokakları,
Gönlümü ağlatır boynumu büker,
Her akşam bu şehir ve sokakları...

Ne zaman adını dilime alsam
Gönülden koyarım bu senin farkın
Düşte bile olsa bir sensiz kalsam
Ölümden sayarım bu senin farkın

“Yine de unutmadım bende aynı hep yerin,
Ama sırtımda hala sapladığın hançerin…”

Ben aşkımın uğruna önümde dağı taşı,
Kendime yol ederken karşımda hep sen durdun,
En içli zamanımda bile akmayan yaşı,

“Gönlüm boyladı dibi ayrılığın salında,
Bari kavuştur bizi bu sevda masalında...”

Yüreğine koy bugün ne varsa aşka dair,
Bir masal anlat bana bir varmış hep varmışlı,
Gözlerin gözlerimde sen ilham ol ben şair,

Beni sana sözler ile anlatmak çok zor,
Yüreğimde her hatıran ateşten bir kor,
Ne doğan günlerde ara ne geceye sor,
Beni ağlattığın kadar ağlaman lazım…

Hakikattim yalan oldum öyle anıldım,

“Ne yaz kaldı ne bahar, kıştayım her yanım kar,
Bilki sana ömrümce, sürecek bir ahım var...”

Öfkemi dindirmedi, bu kadar sene bile,
Hala sanadır bilki, dilimdeki bu bin ah,
Ne sevdaya ne aşka, yakıştın tavrın ile,

Aklıma düştü mazi vurup durdu dün gece,
Doldum da sitemlerle ama çağlayamadım,
Gözümden iki damla yaş süzüldü sadece,
Yutkundum içerledim ama ağlayamadım...

Karanlığının zulmü dört yanıma toplandı,

Dünü unuttur bana sevdanı öyle sök ki,
Gözlerim özleminden artık çağlayamasın,
Kalmasın tek bir damla yaşımı öyle dök ki,
Gözlerim özleminden artık ağlayamasın...

Dünü unuttur bana sevdanı öyle sök ki,
Gözlerim özleminden artık çağlayamasın,
Kalmasın tek bir damla yaşımı öyle dök ki,
Gözlerim özleminden artık ağlayamasın...

Veda değil sözlerin kurşun olup saplansın,

“Hatırla gözüme dalıp, sensin benim “kalbim” derdin,
Kaç kurşundu sayamadım, yüreğimi yere serdin…”

Kendine bir sor bakalım, neler kalmış hatırında,
Bir zamanlar aşkla dolu, bakışların aklında mı?
Hani bir tek aşkı yazar, dizerdik her satırında,