Ersin Kayışlı Şiirleri - Şair Ersin Kayışlı

Toprağa can veren yüce Allahım,
Kalbinin yerine taş koymuş senin,
Yıllardır aldanıp boşa yandığım,
Sevginin içinde şer varmış senin,

Sevmeyi bilmiyor cahil yüreğin,

İstediğin bu muydu bitirdin baharımı,
Ben baharsız kalınca senin bitti mi kışın,
Sevdan ile kurduğum şu gönül sarayımı,
Talan edip yıkınca göğe erdi mi başın…

Heves diye yaşanmış sende bütün duygular,

Bir sevda var aramızda seneler önce başlayan,
Bir ömür boyu sürecek eşi benzeri olmayan,
Bunca kışın ortasında fırtınalarda kalmayan,
İşte böyle bir sevda bu eşi benzeri olmayan…

Ne engeller aşıp geldik dağları taşları deldik,

Elini koy varsa şu vicdanına,
Oynamak mı senin sevmek dediğin,
Seveni zalimce kendi canına,
Kıydırmak mı senin sevmek dediğin…

Sevinçten neşeden umuttan uzak,

Bıraktım ardımda ne varsa dünde,
Yola düştüm şu gecenin vaktinde,
Bundan sonra geri kalan ömrümde,
Huzur arıyorum var mı orada?

Çileli başımı dinleyeceğim,

Rüzgâr esip savursa yaprakları dalından,
Güneş bin kere batıp doğsa dağlar ardından,
Yıllar değil asırlar geçse bile aradan,
SENİ UNUTMAYACAĞIM…

02/03/1999 - KARATAŞ / ADANA

“ Yine dayanamayıp yazdım,
Çünkü hep aklımdasın…”

Bugün,
Şiir yazmak istemiyorum,
İstemiyorum seni düşünmek,

Bilmeliydin,
Sensiz yapamayacağımı,
Bilmeliydin,
Nefes bile alamayacağımı,
Bilmeliydin,
Sensiz kalırsam,

Sular duruldu gönlümün denizlerinde,
Dalgalar çağlayıp coşmuyor artık,
Nehirlerim taşmıyor seller misali,
İçimde fırtınalar kopmuyor artık,
Kış bitti, mevsimlerden bahar şimdi bedenimde,
Yağmurlar dindi gözlerimde, yağmıyor,

Neyleyim her sabah güneş doğmasa,
Bana ne mevsim hiç bahar olmasa,
Umurumda değil dünya yıkılsa,
Benim için varsa yoksa yalnız sen…

İnanmam her falda mutluluk çıksa,