Güneş, Ay’a pervane olmuş
Yanıyor yakıyor
Dünya boşanmış milinden
Ağustos
Mevsimim kış
Olur mu deme
Al yanağına destanlar yazmış gibi sevdim seni
Her okuduğumda acıyarak kendime
Alnına güller ektim her kokladığımda
Saçlarında kız kulesini gördüm hep
Gözlerinde derin okyanuslar
Ellerinde alın yazımı okudum hep
Bir sabah bir tanem bir sabah
Pamuk şekerleri gibi rengarenk
Güneş olup doğacağım sana.
Ve istediğin sürece kalacağım göğün yüzünde
Geceyi yeneceğiz.
Zindanlarını yıkacağız
Her şeye çareyim diyorsun
Gonca gülsün daha
Yaprağın var
Dikenin var
Açacak mısın bakalım…
Seni bana göndermiş sevdiğim…
Karşımdasın,elin elimin içinde
Ufalma!
Korkma,sendeyim.
Kaçış son buldu
Gideceksen beni de götür
Belirleyemedim hiçbir şeyi
Danışıklı savaşlar bunlar
Kendinle
Yine barışacaksın.
Alaşağı etmek için kininle
Beni
Yine aşacaksın.
Geçmişime bakmayacaksın ama
Kefenin birine koymayacaksın beni
Beni ortada bırakanın ağırlığını tartmayacaksın hiç,
Ben ağırmışım demek ki ondan,
Öyle diyeceksin
Öyle.
Kanım sen gibi akıyor
Gidiyor benden
Soğuyan vücudum ellerin gibi
Uzat dediğimde korkak
Ürkek bakışlarının vatanı gibi
Kapanıyor gözlerim
Açtığın yollardan geçmesini bilemedim
Uzattığın ellerini tutamadım hep
Gözlerinin feri yaktı giderken
Kaybettim.
Yalvarır bakışların içimi yaktı
Sildiğimde çıkan resim sensin
Beni.
Kanarak içtiğimde alan sensin susuzluğumu
Nefesimi bıraktığım sensin
Ömrüm tükenmeden gitme diye
Sen yaşa, yollara bakıtma,özletme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!