Ne fırtınalar yaşadı bu deli gönül,,
Her yakamoz yalnızlığında yıldızlar bana bakar dururdu,
Hiç kimseye belli etmezdim gönlümdeki matemi
Hiç kimse anlamazdı içimdeki depremi
Oysa minicik bir çocuk
Oysa minicik bir yürek yıkılan duvarlar arasındaydı
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta